रामायणम् [Rāmāyaṇa] = Ramayana, VālmīkiRamayana is an ancient Indian epic poem which narrates the struggle of the divine prince Rama to rescue his wife Sita from the demon king Ravana. Along with the Mahabharata, it forms the Hindu Itihasa (In Sanskrit, Itihasa means history).تاریخ نخستین خوانش: روز بیستم ماه ژانویه سال2008میلادیعنوان: رامایانا؛ اثر: والمیکی؛ مترجم: کتایون نمیرانیان؛ تهران، علم، 1386، در 174ص؛ شابک9789644058486؛ موضوع داستان راما الهه هندی از نویسندگان هند - سده سوم پیش از میلادعنوان: رامایانا - کهنترین حماسه عاشقانه هند؛ بازسروده: مسیح پانی پتی؛ توضیح و تعلیقات: سید عبدالحمید ضیایی؛ سید محمدیونس جعفری؛ دهلی نو، رایزنی فرهنگی، سال1387، در405ص؛ عنوان: رامایانا - نسخه منظوم؛ سروده: گرد هرداس؛ به اهتمام: عبدالودود اظهردهلوی؛ عبدالحمید ضیایی؛ دهلی نو، رایزنی فرهنگی، سال1387، در606ص؛ شابک9789644393648؛ حماسه ی باستانی «هندوستان» است، که در بین سالهای چهارصد پیش از میلاد، تا سال دویست پس از میلاد، نگاشته شده‌ است؛ «رامایانا» که در کنار «مهابهاراتا»، دو منظومه ی بزرگ حماسی «هند» را، به وجود می‌آورند، رکن مهمی، در ادبیات حماسی «هند»، به شمار می‌رود؛ بر خلاف «مهابهاراتا»، «رامایانا»، تنها به داستان‌های رزمی نمی‌پردازد، بلکه در میان داستان‌ها، به آموزه‌ های دانشمندان، و حکیمان «هندی»، و دیدگاه‌ های فلسفی، و دینی نیز، گوشه ی چشمی دارد؛ نظم «رامایانا» را، به «والمیکی» نسبت داده‌ اند، که در حدود سده ی سوم پیش از میلاد مسیح، می‌زیسته است، و گفته شده، که سرودن شعر را، بی هیچ پیش زمینه، و به صورتی شهودی، و خودجوش آغاز کرده؛ و «تلسی داس»، شاعر نامدار، و صاحب سبک «هندی » نیز، که در حدود سال‌های 1532میلادی تا سال1623میلادی می‌زیسته، این منظومه را، از زبان «سانسکریت»، به شعر «هندی» مردمی، درآورده‌ است؛ مهمترین شخصیت‌های این حماسه، عبارتند از «راما»، «سیتا»، «هانومان»، «لاکشمانا»، و «بهاراتا»؛ «رامایانا» که از حیث: «اهمیت»، «احترام»، و «ارزش»، همپایه ی «مهابهاراتا» است، حاوی بیست و چهار هزار بیت (اشلوکا) می‌باشد، و از «مهابهاراتا» به مراتب کوتاه‌تر است؛ «رامایانا» از دو واژه ی: «رام»، و «اینه»، ترکیب یافته، که روی هم به معنی «سفر راما» است، اما به طور مجازی، سرگذشت «رام» و آنچه از رخدادها بر سر او آمده را، شامل می‌شود؛ «راما»، هفتمین تجسم «ویشنو»، و پسر «دشرت» پادشاه «ایودهیا» در «هند» شمالی است؛ و در سراسر داستان، به عنوان «رب‌ النوع»، از ایشان یاد شده، و کارهای دلیرانه و قهرمانانه ی وی، مورد ستایش پیروان دین «هندو» قرار گرفته‌ استچکیده ی داستان: راجه «دشرت»، با دختری جوان، از اهالی نواحی غربی «هندوستان»، ازدواج میکند؛ این زن می‌خواست برخلاف سنن دیرینه ی راجگان، بجای پسر ارشد راجه، که «راما» بود، پسر خود را جانشین همسر خویش سازد، او موفق می‌شود، و با نیرنگ نقشهٔ خود را عملی میسازد؛ راجه «دشرت» در نتیجه ی صدمه ی این دسیسه میمیرد، و «راما» همراه زن، و یکی از برادرانش، به جنگل تبعید میشود؛ «راما» در جنگل‌های «هند» به سر می‌برد، تا اینکه راجه «سیلان»، زن زیبایش «سیتا» را میدزدد، ولی سرانجام، «راما» پس از جنگ، علیه راجه «سیلان» همسرش را آزاد میسازد، و پس از چهارده سال تبعید، به «ایودهیا» برمیگردد، حق خود را دریافت، و پادشاه میشود، و دنیا را از بدی‌ها نجات میدهدتاریخ بهنگام رسانی 27/10/1399هجری خورشیدی؛ 27/11/1400هجری خورشیدی؛ ا. شربیانی